Doğum ve Çocukluk Yılları:
Magdalena Carmen Frida Kahlo Calderón, 6 Temmuz 1907'de Meksika'nın Coyoacán bölgesinde, "Mavi Ev" (La Casa Azul) olarak bilinen evde dünyaya geldi. Macar asıllı bir baba ve İspanyol-Meksika kökenli bir annenin kızıydı. Çocukluğu, hayatını derinden etkileyecek fiziksel zorluklarla başladı. 6 yaşındayken geçirdiği çocuk felci (polio) nedeniyle bir bacağı diğerinden daha ince kaldı ve bu durum ona "Tahta Bacak Frida" lakabının takılmasına neden oldu. Sağlık sorunlarına rağmen zeki ve parlak bir öğrenciydi; başlangıçta doktor olmayı hedefliyordu.
Hayatını Değiştiren Kaza ve Sanatın Doğuşu:
Frida'nın hayatındaki en büyük dönüm noktası, 18 yaşındayken (1925) geçirdiği korkunç otobüs kazası oldu. Bu kaza, omurgasında, leğen kemiğinde ve vücudunun birçok yerinde ciddi hasarlara yol açtı. Uzun süre yatağa mahkûm kalan ve sayısız ameliyat geçiren (toplam 32) Kahlo, bu zorlu iyileşme sürecinde resme yöneldi. Annesinin yatağının tavanına astırdığı ayna sayesinde otoportreler yapmaya başladı. İlk otoportresi, 1926 tarihli "Kadife Elbiseli Otoportre"dir. Sanatı, onun hem acılarını ifade etme biçimi hem de ruhsal sığınağı oldu.
Diego Rivera ve Fırtınalı Aşk:
Sanat hayatının başlangıcında, o dönemin ünlü Meksikalı duvar ressamı Diego Rivera ile tanıştı. Ona resimlerini gösterdi ve yorum yapmasını istedi. Aralarındaki büyük yaş farkına ve inişli çıkışlı karakterlerine rağmen 1929'da evlendiler. "Fil ile Güvercin" olarak anılan bu karmaşık ve tutkulu ilişki, ihanetler (özellikle Diego'nun Frida'nın kız kardeşi Cristina ile yaşadığı ilişki) ve derin bir bağla doluydu. 1939'da boşandılar ancak bir yıl sonra, 1940'ta tekrar evlendiler ve ölene kadar evli kaldılar. Diego Rivera, Frida'nın hem mentoru hem de hayatının en büyük aşkı ve acı kaynağıydı.
Sanatı, Temaları ve Politik Duruşu:
Frida Kahlo'nun sanatı, yoğun bir şekilde otoportreler üzerine kuruludur (143 tablosunun 55'i otoportredir). Eserlerinde kendi acılarını, fiziksel ve duygusal travmalarını (özellikle çocuk sahibi olma arzusunun gerçekleşmemesi ve düşükleri), Meksika kültürü, kimlik, cinsiyet ve feminizm temalarını işledi. Sanatının sürrealist olarak tanımlanmasını reddetti, çünkü tablolarının hayal gücünden değil, doğrudan kendi yaşamından kesitler olduğunu savundu.
Aynı zamanda ateşli bir komünist ve aktivistti. Meksika kültürüne olan bağlılığını geleneksel kıyafetleri (Tehuana tarzı elbiseler) ve sanatsal dili ile yansıttı.
Son Yılları ve Mirası:
Hayatının son dönemlerinde sağlık sorunları daha da ağırlaştı. 1953'te, yatalak olmasına rağmen Meksika'daki ilk ve tek kişisel sergisini yatağıyla birlikte açarak güçlü duruşunu bir kez daha gösterdi. 1953'te enfeksiyon nedeniyle sağ bacağı ampute edildi.
Frida Kahlo, 13 Temmuz 1954'te, 47 yaşında, resmi kayıtlara göre bronşiyal zatürreden hayata veda etti. Ancak, ölümünün intihar olup olmadığına dair tartışmalar sürmektedir.
Doğup büyüdüğü ve öldüğü "Mavi Ev" (La Casa Azul) bugün Frida Kahlo Müzesi olarak ziyaretçilere açıktır. Yaşamı ve sanatı, günümüzde de feminizmin, Meksika kimliğinin ve kişisel mücadele ile sanatın kesişim noktasının ikonik bir sembolü olmaya devam etmektedir. En bilinen eserlerinden bazıları "Dikenli Kolye ve Sinekkuşu ile Otoportre" ve "Henry Ford Hastanesi"dir.
